سالم بن عمرو

«سالم بن عمرو بن عبدالله»، از شهداى کربلا است. او غلامی از طایفه «بنی المدینه» بود. بنی المدینه تیره ای از بنی کلب قضاعه از عرب قحطان است که زید بن حارثه، صحابی معروف از این تیره بوده است. سالم بن عمرو در کوفه می زیست و از شیعیان اهل بیت بشمار می آمد.

او شیعه ای شجاع، سوارکاری نامدار و از یاران خالص حضرت مسلم علیه السلام بوده است که با آن حضرت، قیام کرده و بعد از شهادت مسلم، دستگیر شد و موفق به فرار از چنگ ابن زیاد گشت و در میان قبیله اش مخفی شد.

سالم زمانی که خبر ورود امام حسین علیه السلام به کربلا را شنید، همراه مجاهدین بنی کلب به خدمت امام علیه السلام رسیدند. او سرانجام در روز عاشورا در حمله اول به فیض شهادت نایل آمد.

نام او در زیارت ناحیه مقدسه نیز وارد شده است: «السلام علی سالم مولی بنی المدینه کلبی».

پانویس

منابع

• جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، جلد۱، صفحه ۴۹۳.